Αντώνης Φουρλής, HuffingtonPost.gr
3 Σεπτεμβρίου 2018
Στη γραμμή της αφετηρίας ενός νέου πολιτικού και οικονομικού κύκλου για την Ελλάδα – λίγες ημέρες μετά την 21η Αυγούστου, που πέρασε στο ημερολόγιο ως ημερομηνία εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια – συνάντησα τον Γιώργο Αλογοσκούφη, σε ένα σύντομο πέρασμά του από την Αθήνα.
Με καλωσόρισε ο ίδιος στο σπίτι του, στη Νέα Ερυθραία, λίγα 24ωρα πριν επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Από το 2016 ζει και διδάσκει εκεί, ως Καθηγητής στην Έδρα Κωνσταντίνος Καραμανλής στο Fletcher School του Πανεπιστήμιου Tufts. Σε ένα ακαδημαϊκό περιβάλλον «όπου αναδεικνύονται οι πιο σύγχρονες ιδέες στην οικονομική θεωρία», όπως λέει. Με την Ελλάδα, να συγκεντρώνει συχνά τεράστιο ενδιαφέρον…
Ήταν ο τελευταίος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της «κανονικότητας», δηλαδή ο άνθρωπος που κράτησε στα χέρια του τα ηνία της ελληνικής οικονομίας μέχρι το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Αποχώρησε από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τον Ιανουάριο του 2009, ενώ στην πραγματικότητα η κρίση βρισκόταν προ των πυλών και είχε ήδη μπει σε συζητήσεις με τον τότε πρωθυπουργό πολύ νωρίτερα για το πώς θα αντιμετωπίσει η χώρα την θύελλα.
Μετά από εννέα χρόνια αποχής από τα πολιτικά πράγματα του τόπου και από την εμπλοκή του σε επίπεδο κομματικού μηχανισμού στη Νέα Δημοκρατία, ο Γιώργος Αλογοσκούφης δηλώνει ότι μπορεί να μιλά χωρίς περιστροφές, με απόσταση από γεγονότα και πρόσωπα.
Με αυτό το σκεπτικό, δέχθηκε άλλωστε να δώσει μία συνέντευξη εφ’όλης της ύλης, μετά από πολλά χρόνια.
Η κριτική του απέναντι στις κεντρικές επιλογές των μνημονίων, αλλά και στο πως εφαρμόστηκαν, είναι εξαιρετικά αυστηρή:
«Το οκταετές πρόγραμμα προσαρμογής που υιοθετήθηκε στον απόηχο της κρίσης του 2010 έχει, μέχρι στιγμής, αποδειχθεί μία παταγώδης αποτυχία», δηλώνει κατηγορηματικά.
Κυρίως, ο Γιώργος Αλογοσκούφης θέλησε να δώσει δημόσια απαντήσεις για το σήμερα και το αύριο.
Τον ρώτησα: Τι ακριβώς αλλάζει μετά την 21η Αυγούστου;
«Δυστυχώς δεν αλλάζουν πολλά…», ήταν το πρώτο του σχόλιο. Αλλά υπάρχει και συνέχεια, που αξίζει να προσέξετε.
Μιλώντας πάντοτε για το πώς βυθίστηκε η Ελλάδα στη δίνη μίας τόσο μεγάλης κρίσης, αιφνιδιάζει λέγοντας ότι «αν η Ελλάδα είχε υιοθετήσει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων – ήδη με την υιοθέτηση του πρώτου μνημονίου το 2010 – δεν θα είχε υπάρξει τόσο μεγάλη εκροή κεφαλαίων με την εκδήλωση της κρίσης εμπιστοσύνης. Αυτό με τη σειρά του θα είχε ευμενείς συνέπειες για τη ρευστότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, που αποδεκατίστηκε με την κρίση. Και η μεγαλύτερη ρευστότητα θα είχε ως αποτέλεσμα η ύφεση να είναι μικρότερη και ενδεχομένως βραχύτερη…»
Απαντά ακόμη, στο κομβικό ερώτημα ένα άλλαξε κάτι μετά την κρίση, σε σχέση με τις λανθασμένες λογικές που οδήγησαν την χώρα μας μέχρι εδώ.
«Πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος του λαϊκισμού», παρατηρεί…Στο κλείσιμο αυτής της συζήτησης, του έθεσα και την ερώτηση, εάν έχει κλείσει οριστικά για τον ίδιο ο κύκλος της πολιτικής, ή θα μπορούσε να ανοίξει ένας νέος κύκλος και υπό κάποιες προϋποθέσεις.
Σύνδεσμος στο Πλήρες Κείμενο της Συνέντευξης και τα Σχετικά Βίντεο
Βίντεο: «Μπήκαμε Απροετοίμαστοι στο Ευρώ»
Βίντεο: «Καταστροφική η Πολιτική που Επέλεξε η Τρόϊκα»