Γιώργος Αλογοσκούφης
Από την εφημερίδα Το Βήμα, 2 Ιουνίου 2024
_______________________________________
Η πρόωρη εκδημία του πρώην Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου, διακεκριμένου ακαδημαϊκού οικονομολόγου, τραπεζίτη και δημόσιου λειτουργού, αποτελεί μεγάλη απώλεια για τη χώρα. Ο Γιώργος Προβόπουλος υπήρξε ένα εξαίρετος ακαδημαϊκός ερευνητής και καθηγητής οικονομικών και για σχεδόν 35 χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, συνέβαλε τα μέγιστα στην οικονομία και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα από όποια θέση και αν κλήθηκε να υπηρετήσει.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 35 χρόνων είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του σε μία σειρά από συγκυρίες και έτσι να εκτιμήσω τις ικανότητες του, τον χαρακτήρα του και την οξυδέρκεια του. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ με συγκίνηση σε κάποιες από αυτές τις συνεργασίες.
Στην περίοδο 1992-1993, με κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, συνεργαστήκαμε στην εκπόνηση του πρώτου προγράμματος σύγκλισης της Ελληνικής Οικονομίας, εκείνος ως Υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και εγώ ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Το πρόγραμμα εκείνο, το οποίο εγκρίθηκε από το Συμβούλιο ECOFIN τον Μάρτιο του 1993, επί της θητείας του Στέφανου Μάνου στο Υπουργείο Οικονομίας, αποτέλεσε, μετά την επανεκλογή του ΠΑ.ΣΟ.Κ, και τη βάση του αναθεωρημένου προγράμματος σύγκλισης του 1994, μέσω του οποίου επιτεύχθηκε το 2000 η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.
Στην περίοδο 2003-2004, είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του στην εκπόνηση του κυβερνητικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, εκείνος ως άτυπος σύμβουλος του Γιώργου Σουφλιά, υπεύθυνου για την εκπόνηση του προγράμματος, και εγώ ως βουλευτής και τομεάρχης Οικονομικών. Η συνεργασία μας υπήρξε άψογη και η συμβολή του υπήρξε όπως πάντα κρίσιμη και σημαντική.
Στην περίοδο 2004-2007, με κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, συνεργαστήκαμε στενά, εκείνος ως Πρόεδρος της Εμπορικής Τράπεζας και εγώ ως Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, στην προσπάθεια εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος, μέσω της αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος των τραπεζοϋπαλλήλων και της επιτυχούς ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής Τράπεζας.
Κατά το 2008, μετά τον διορισμό του ως Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, συνεργαστήκαμε στενά στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μας. Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω στη νομοθετική πρωτοβουλία που πήραμε μετά το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008, για την κεφαλαιακή ενίσχυση των εμπορικών τραπεζών οι οποίες είχαν αρχίσει να κλυδωνίζονται λόγω της κρίσης.
Μετά την αντικατάσταση μου από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών τον Ιανουάριο του 2009 και την αφοσίωση μου στα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα, δεν είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε στενά και πάλι, παρότι είχαμε διατηρήσει μια τακτική επικοινωνία. Ωστόσο, έστω και εκ του μακρόθεν, είχα την ευκαιρία να εκτιμήσω το ρόλο του ως Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, σε μία κρίσιμη περίοδο για τη χώρα κατά το 2009 και το 2010. Παρότι μπορεί κανείς να διαφωνεί για τους μετεκλογικούς κυβερνητικούς χειρισμούς του 2009 και των αρχών του 2010, οι οποίοι είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία κρίσης εμπιστοσύνης, την έξοδο της χώρας από τις διεθνείς χρηματαγορές, τη φυγή καταθέσεων και κεφαλαίων και την προσφυγή στο πρώτο μνημόνιο και το μηχανισμό στήριξης, θεωρώ ότι ο ρόλος του ως Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν ιδιαίτερα θετικός και στην περίοδο αυτή, και ότι χωρίς τη δική του συμβολή και εμπειρία τα πράγματα θα είχαν ενδεχομένως εξελιχθεί πολύ χειρότερα.
Η θλίψη μου για την πρόωρη απώλεια του είναι μεγάλη και εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του και ιδιαίτερα στη σύζυγό του Ευδοκία και τα παιδιά του.
Γιωργος Αλογοσκουφης 
