Η Ελλάδα είναι από σήμερα φτωχότερη μετά την εκδημία μίας από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του δημοσίου βίου τα τελευταία πενήντα χρόνια – του Πέτρου Μολυβιάτη, Πρέσβη, στενού συνεργάτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, βουλευτή και Υπουργού Εξωτερικών.

Ο Πέτρος Μολυβιάτης είχε μακρά και αξιοζήλευτη σταδιοδρομία στο διπλωματικό σώμα, με θητείες στον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και τις πρεσβείες στην Άγκυρα και τη Μόσχα. Από το 1974 υπήρξε ο στενότερος ίσως συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπηρετώντας ως διευθυντής του Πολιτικού του Γραφείου ως Πρωθυπουργού από το 1974 ως το 1980 και ως Γενικός Γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας από το 1980 ως το 1985, και από το 1990 ως το 1995. Το 1996 επελέγη από τον Μιλτιάδη Έβερτ ως Βουλευτής Επικρατείας, και το 2004 από τον Κώστα Καραμανλή ως Υπουργός Εξωτερικών. Υπήρξε επίσης Υπουργός Εξωτερικών στις υπηρεσιακές κυβερνήσεις του 2012 και του 2015, μία απόδειξη της διακομματικής αναγνώρισης της οποίας έχαιρε. Από όλες αυτές τις θέσεις άφησε τη σφραγίδα του στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και ιδιαίτερα στο Κυπριακό και στην ένταξη της στην ΕΟΚ.

Είχα την τύχη να συνυπηρετήσω μαζί του ως βουλευτής στην περίοδο 1996-2004 και στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή στη διετία 2004-2006, αλλά και να συνδεθώ μαζί του με στενή φιλία, ιδιαίτερα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα, η σοφία, η μετριοπάθεια, το χιούμορ και η πολιτική οξυδέρκεια του έκαναν τις συχνές μας συζητήσεις στο σπίτι του στην Κηφισιά, αλλά και στα εβδομαδιαία γεύματα μας με την ‘παρέα της Παρασκευής’, μια πολύτιμη, διδακτική και συγχρόνως απολαυστική εμπειρία. Πέτρο, θα μου λείψεις αφάνταστα! Καλό σου ταξίδι! Λώρα και Γιώργο τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια.